31 Ocak 2016 Pazar

Lubunyalar

                     Hayatı film karesi gibi ya da romanlardaki gibi yaşıyorsun.
                    - Nasıl anlamadım?
                    - Nasılı yok, hayat romanlardaki gibi değil. 
                    - Tamam, ama şunu unutma bu filmdeki başkarakter olma başarısını sana vermeyeceğim Yakup. 


Kamera yaklaşıyor; yaklaşıyor; ben, şirwan, bir iki lubunya'ya odaklanıyor, Konur'un ordaki kaldırımda oturmuşuz. Şirwan sigara yakıyor, Beni sikmek isteyen SolcuAbi geçiyor, gülüyoruz. Bacak bacak üstüneyiz. Yanımızda büfe. Birileri laf atıyor, gülüyorlar. Umursamıyor onlar. Ben sarhoş olmuşum, bir daha içmemek üzere. Birileri "ne kadara çalışıyorsunuz kızlar" diyor, Şirwan "git ananı becer yavrum" diye bağırıyor, Konur bizim. SAVOY'a gidip balamoz kaldıracaktık, pazar pazar kapalı. Aslında samimi değilim bunlarla ama ne işim var bilmiyorum, sadece kendimi rahat hissediyorum, hiç kimsenin yanında olmadı kadar. Özgürlük bu olsa gerek. Kısıtlama yok. LUBUNYA KARDEŞLİĞİ. 
Şirwan Telvin'e gidelim dedi. Yok dedim. Gizem "normal" insanların gideceği yere götür dediğinden beri gitmedim Telvin'e. Zaten sevmiyordum. NORMAL: TÜRK BEYAZ HETEROSEKSÜEL ERKEK. TELVİN: CİNSİYETSİZ TUVALET. 
Gece. Yarın iş var. Sakalım duruyor. Yanımdakiler öğrenci. Ne güzel. 

Hamide'nin "şu maço,  türk beyaz hetero erkeklerle olma" meselesini açıyorum Kızlara. "Anam o zaman bulsun bize lubun entel erkek, biz de onlarla olalım". Ferdi'yi aradım. Açmadı. Pazar günü ailesiyle; pazar günü dağıttığı Hürriyet gazetesini bu sefer kendisi okuma şerefinde. Pazar günü Karısı istedi diye üstüne çıkacak. FUCK. MESAJ: Şimdi konuşamam, daha sonra arar mısın?
Hayırdır bu resmiyet nereden Ferdi? Dün gece arabana çağırırken böyle resmi değildin.? Şirwan, Telvin'de ısrar ediyor. Gidecekler. Erinç,  gitmese bari. Sigaraları bitecek. Yalnız kalmak istemiyorum. Gitmeyin. 

Gittiler. Beşir para istedi. Gerçekten param yoktu. İnanmadı. Sıkıldım. "Çok eksideyim." İntikam alsam, mesela, hala nasıl para istiyor.? LAR. Kaan'ın yanında oturduk. Kaan da kitap istedi. 

                 Ne biliyor musun? Hayat intikamını alıyor benden, yaptığım o kadar hırsızlığın, aldığım bursların, intikamını. 
                        Ama denedim, almadım kendime akıllı telefon, yeni bir şey almadım. 

Eve geldim. 
Ev.                  aslında yok ki. 
            

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder